DİRİLİŞİN AYDINLIĞI

Bir düş ne kadar güzel olabilirdi?
Bunu, ilk seni görünce anlamıştım.
Sana "merhaba" demeye korkmuştum.
Bu bir şeye gerçekten âşık olmak istediğimizde duyulan ürpertidir.
Yani sevgimde tıpkı savaşlarım gibi cesaretten geçiyordu.
Neden gökyüzüne baktığını hiç anlayamadım.
Güneşin yerde olduğunu hissetmiştim seni görünce.
Yürüyen bir güneş...

İlk kez karanlığın ışıktan duyduğu korkuyu anladım gözlerini gördüğümde.
Bu birisinden çok hoşlandığımızda duyulan korkudur.
Bütün zırhlarımı kaybettim seni farkedince.
Artık kalbimden başka bir silahım yoktu.
Bana baktığını hayal ediyorum...
Zindandaki şövalye kurtuluyor içimde...
Bana biraz daha bak...
Bütün lanetliler ışığa kavuşuyor içimde...
Yüzleri ilk kez olduğu gibi...
Tertemiz...
Bana biraz daha bak...
Sürülen melek tekrar cennete dönüyor içimde...
Bütün düşenler yükseliyor...
Elimi tut...
Parmaklarını parmaklarımın içine geçir...
Ölmüş olan hayata dönüyor...

Senin ellerin...
Dirilişin Aydınlığıdır sevgilim... 

(Gaziorhan Çetinsoy / Gizler Prensi)